Kim naprawdę była Simona Kossak – legendarna badaczka, która żyła otoczona zwierzętami w Puszczy Białowieskiej? Dlaczego uciekła od rodziny – słynnego rodu Kossaków? Jak wyglądało życie pierwszej polskiej ekolożki-aktywistki w latach 70.?

Unikalne, często prezentowane po raz pierwszy w filmie, zdjęcia i nagrania z archiwum Simony oraz jej partnera Lecha Wilczka przenoszą nas do pradawnej Puszczy i pozwalają doświadczyć wyjątkowego życia z dala od cywilizacji. Simona była ulubienicą terroryzującego okolicę kruka, matkowała rysiowi i łosiom, a jej empatyczne podejście do zwierząt i roślin nie tylko pozwoliło nam zobaczyć Puszczę Białowieską jako unikalny na skalę światowa ekosystem, ale też pomaga zrozumieć, że jesteśmy współlokatorami na Ziemi i powinniśmy pozwolić żyć innym istotom. Ta barwna, bezkompromisowa i wyprzedzająca swój czas wizjonerka często samotnie musiała walczyć o dobro oraz szacunek dla przyrody.

1 czerwca w 1943 roku w Sochach na Zamojszczyźnie niemieckie wojska wymordowały mieszkańców i doszczętnie zniszczyły całą wieś. Ocaleli nieliczni, wśród nich mała dziewczynka Teresa Ferenc – matka Anny Janko, autorki książki „Mała Zagłada”, na podstawie której powstał scenariusz filmu.

Bohaterkami filmu, który łączy dokument z animacją są trzy kobiety: Matka, Córka i Wnuczka, a także trauma wojenna, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Dla Matki wojna to bezpośrednie, wstrząsające doświadczenie o charakterze totalnym, dla Córki to bolesna opowieść rodzinna, a dla Wnuczki – historia, której nie chce dopuścić do swojego życia.

Warszawa, piątek, wieczór, miasto zaczyna żyć. Ludzie gromadzą się w pubach, klubach, dyskotekach… Łączą się w pary.

18-letni chłopak, który kocha bez wzajemności i dziewczyna, która kocha inną dziewczynę; dwie kobiety – siostra żony i kochanka męża, trzydziestoletni samotny mężczyzna, który stracił ojca i wyzwolona trzydziestolatka, która poszukuje wrażeń, starsza kobieta i starszy mężczyzna. Podążamy za nimi, spędzamy z nimi wieczór i noc. Są ze sobą przez kilka godzin. Grają. Zakładają maski. Szukają miłości, bliskości, drugiego człowieka.

Bohaterowie są w różnym wieku, mają różne doświadczenia i temperamenty. Łączy ich przestrzeń miasta, w której poruszają się w poszukiwaniu drugiego człowieka i nadzieja na odnalezienie miłości. Każdy z nich w ciągu wieczoru i nocy spotka kogoś kto pomoże mu przekroczyć samotność i lepiej zrozumieć siebie.